Ostatnio zaktualizowane 2023/02/26 przez admin
Funkcja SQL Server KEY_ID. Opis, składnia, przykład użycia.
Funkcja SQL Server KEY_ID jest jedną z wielu funkcji języka SQL, która służy do tworzenia i zarządzania kluczami podstawowymi w bazie danych. Klucz podstawowy jest unikalnym identyfikatorem wiersza w tabeli, który jest używany do identyfikacji wierszy w tabeli. Klucz podstawowy jest używany do tworzenia relacji między tabelami i do zapewnienia integralności danych.
Funkcja KEY_ID jest używana do tworzenia kluczy podstawowych w bazie danych. Funkcja ta jest używana do tworzenia kluczy podstawowych, które są unikalne dla każdego wiersza w tabeli. Klucz podstawowy jest używany do identyfikacji wierszy w tabeli i do tworzenia relacji między tabelami.
Składnia funkcji KEY_ID jest następująca:
KEY_ID (nazwa_tabeli, nazwa_kolumny)
Gdzie nazwa_tabeli jest nazwą tabeli, a nazwa_kolumny jest nazwą kolumny, która będzie używana jako klucz podstawowy.
Aby użyć funkcji KEY_ID, należy wykonać następujące kroki:
1. Utwórz tabelę, która będzie używana do przechowywania danych.
2. Utwórz kolumnę, która będzie używana jako klucz podstawowy.
3. Użyj funkcji KEY_ID, aby utworzyć klucz podstawowy dla tabeli.
Przykład:
Aby utworzyć klucz podstawowy dla tabeli o nazwie „Klienci”, która zawiera kolumnę o nazwie „ID_klienta”, należy użyć następującej składni:
KEY_ID (Klienci, ID_klienta)
Po wykonaniu tego polecenia klucz podstawowy zostanie utworzony dla tabeli „Klienci”.
Funkcja KEY_ID jest bardzo przydatna w tworzeniu i zarządzaniu kluczami podstawowymi w bazie danych. Umożliwia tworzenie unikalnych identyfikatorów dla wierszy w tabeli, co jest niezbędne do tworzenia relacji między tabelami i zapewnienia integralności danych.
